“พระโค” ตัวไหน ? ที่เป็นตำนานฝังใจเขมร

“พระโค” ที่เป็นตำนานฝังใจชาวเขมรคือ พระโคในนิทานเรื่อง “พระโค–พระแก้ว” (Preah Ko–Preah Keo) ซึ่งเป็นตำนานพื้นบ้านกัมพูชา และถูกใช้ปลูกฝังความรู้สึกชาตินิยมต่อต้านไทยอย่างลึกซึ้ง
ตำนานพระโค–พระแก้ว สรุปโดยย่อ
- นิทานเล่าว่าในเมืองละแวก มีชาวนาที่ภรรยาตกต้นมะม่วงขณะตั้งครรภ์ และคลอดลูกแฝดได้ฝาแฝดผู้พี่เป็น พระโค (วัวศักดิ์สิทธิ์) ส่วนฝาแฝดคนน้องเป็น พระแก้ว
- พระโคมีอภินิหารเสกหญ้าและสิ่งของวิเศษในลำตัว เปรียบเสมือนแหล่งทรัพย์สินและภูมิปัญญาของเขมร
- เมื่อเรื่องเลื่อนลือถึงอยุธยา กษัตริย์สยามส่งทูตท้าประลอง พ่ายแพ้ในครั้งสุดท้าย จึงจับพระโค–พระแก้วไปยังกรุงศรีอยุธยา พร้อมของวิเศษทั้งหมด ซึ่งถือเป็นการ “ขโมยทรัพย์สมบัติและปัญญาของชาติ” ของกัมพูชา
ทำไมตำนานพระโคถึงฝังใจชาวเขมร?
- พระโคถูกมองว่าเป็น สัญลักษณ์ของภูมิปัญญาและอารยธรรม ของกัมพูชา
- การจับพระโคไปจากเขมรถูกตีความว่าเป็น “การปล้นวัฒนธรรม” โดยไทย
- นิทานถูกบรรจุในหลักสูตรการศึกษาของกัมพูชา สร้างความเชื่อชาตินิยมให้คนเขมรเชื่อว่าไทยคือศัตรูทางวัฒนธรรม
- ตำนานนี้ปรากฏในการแสดงละคร-สื่อ และสร้างรูปปั้นในกัมพูชา เพื่อย้ำเตือนและรวมพลังคนในชาติ
สรุป
หัวข้อ | รายละเอียด |
---|---|
พระโคคือใคร? | วัวศักดิ์สิทธิ์ในนิทาน “พระโค–พระแก้ว” |
แฝดพี่น้อง | พระโค (วัว) กับ พระแก้ว (มนุษย์) เป็นพี่น้องกัน |
ความหมายเชิงสัญลักษณ์ | พระโคแทนทรัพธรรม ปัญญา และวัฒนธรรมของเขมร |
ผลของนิทาน | ทำให้คนเขมรบางกลุ่มมองไทยว่าเป็นผู้ลักลอบเอาทรัพยากรทางวัฒนธรรมไป |
ตำนานนี้จึงกลายเป็น “ฝังใจ” สำหรับบางกลุ่มในกัมพูชา สร้างภาพลักษณ์ไทยในฐานะผู้รุกรานและขโมยอารยธรรม จนกลายเป็นเรื่องเล่าเชิงชาตินิยมที่แพร่หลายในสังคมเขมรถึงปัจจุบัน