สุดเศร้า “ไฮโซแม็ก-ธนันท์วรุตม์ ลิ้มทรงพรต” สูญเสียคุณแม่บุญธรรมอันเป็นที่รัก

เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของ “ไฮโซแม็ก ธนันท์วรุตม์ ลิ้มทรงพรต” ที่สูญเสียคุณแม่บุญธรรม “พัชนี ผ่องจิตร” หรือที่ทุกคนทราบคือ “แม่อ้อย” เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2566 ทางครอบครัวได้ทราบข่าวการสูญเสีย “คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร” ไปอย่างไม่มีวันกลับ คุณแม่พัชนีอันเป็นที่รักของลูกหลานนอนหลับไปอย่างสงบ ในวัย 66 ปี ท่ามกลางความโศกเศร้าของสมาชิกในครอบครัว โดยงานฌาปนกิจจัดที่ วัดธาตุทอง ศาลา 4

นายธนันท์วรุตม์ ลิ้มทรงพรต หรือ ไฮโซแม็ก กล่าวว่า คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร เป็นกรรมการสมาคมวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักรในพระราชูปถัมภ์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2564-ปัจจุบัน และเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต มีอัธยาศัยโอบอ้อมอารี รักหมู่คณะ รักพี่ รักน้อง เป็นผู้มีน้ำใจอันประเสริฐ ตลอดระยะเวลาอันยาวนานที่ได้ปฏิบัติหน้าที่ในความรับผิดชอบ ได้ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ และสติปัญญา ทำงานเพื่อสร้างคุณประโยชน์ต่อประเทศชาตินับเป็นอเนกอนันต์

การจากไปของ คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร ในครั้งนี้ สร้างความ เศร้าโศกเสียใจแก่ ญาติมิตรเป็นอย่างยิ่ง และมิใช่แต่เป็นความสูญเสีย บุคคลอันเป็นที่รักยิ่งของครอบครัวเพียงเท่านั้น แต่นับว่าเป็นการสูญเสียทรัพยากรบุคคลผู้ทรงคุณค่าของประเทศชาติอีกด้วย โดย คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร มีอุปนิสัยส่วนตัว เป็นคนสุภาพอ่อนโยน โอบอ้อมอารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมีความเมตตาห่วงใยคนรอบข้างเสมอ จนเป็นที่รัก และเคารพนับถือของลูกหลานญาติพี่น้อง และบุคคลที่ได้รู้จักท่าน ทั้งยังเป็นผู้มีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาได้ให้การอุปถัมภ์บำรุงพระพุทธศาสนา อยู่เนืองนิตย์ รวมถึงได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างดียิ่ง เป็นคู่ชีวิตที่ดี และให้ความห่วงใยบุตรธิดาตลอด ทำให้ครอบครัวมีความอบอุ่นและเป็นครอบครัวที่มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากเป็นผู้มีอัธยาศัยร่าเริง สนุกสนาน และมองโลกในแง่ดี

นายธนันท์วรุตม์ กล่าวทิ้งท้ายว่า คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร หรือ แม่อ้อย แม้ท่านจะไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิด แต่ท่านเปรียบดั่งแม่ผู้มีแต่ให้ ที่ประเสริฐที่สุด ท่านให้ชีวิต ให้ความรู้ ให้การอบรมสั่งสอน คอยปกป้อง ชี้แนะ ประคับประครองลูก ไปในทางที่ถูกที่ควรอยู่เสมอ บัดนี้คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร หรือแม่อ้อยที่ลูกรักและเทิดทูน ท่านได้ทำหน้าที่ทุกอย่าง อย่างสมบูรณ์ที่สุดแล้ว เราจะจดจำคำสั่งสอนของคุณแม่พัชนี ผ่องจิตร อ้อมกอด รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ที่เราเคยมีให้ต่อกัน เพื่อเป็นเครื่องย้ำเตือนถึงความรักความผูกพันตลอดไป แม้คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร จะไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว คงเหลือแต่คุณความดีที่คุณแม่พัชนี ผ่องจิตร ได้กระทำไว้ กระทั่ง ความรัก ความหวังดี ที่ท่านมีให้กับพวกเราอย่างเสมอมา ซึ่งจะยังคงประทับอยู่ในความทรงจำของพวกเรา ลูก หลาน ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ ทุกท่านอย่างไม่มีวันลืมตลอดกาล