ลูกจ้าง ปะทะ เจ้าของไร่กัญชา โวยไม่ได้เอาน้ำกรดหยดใส่ต้นกัญชาจนเสียหาย 30 ล้าน

แต่รับสารภาพ – ซัดทอดคนอื่นแค่กลัวตาย นายจ้างเดือด อัดแรง คนเนรคุณ!

กรณีเจ้าของไร่กัญชาสุดแค้น จับลูกจ้างเฆี่ยนตี อุ้มมาซ้อม อ้างเอาน้ำกรดหยดใส่ต้นกัญชา จนทำให้เสียหายไป 30 ล้าน ขณะที่ลูกจ้างยันไม่ได้ทำ ซัดทอดคนอื่นอีกทีเพราะกลัวตาย

รายการโหนกระแสวันที่ 8 พ.ย. 65 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้สัมภาษณ์ ต้อ บุญส่ง ลูกจ้างที่ได้รับบาดเจ็บ มาพร้อม สุพรรณ ผู้เป็นแม่ เผชิญหน้า คนป่า นายจ้างที่อ้างว่าทำร้าย มาพร้อม ภูมิ-แชมป์ ลูกศิษย์คนป่า

รู้จักคนนี้ใช่มั้ย?

คนป่า : เหมือนลูกคนหนึ่งครับ รู้จักตั้งแต่เขาเกิดมา เพราะน้าชายเขาเป็นเพื่อนกับผม ผมนับถือแม่เขาเหมือนพี่สาวคนหนึ่ง

คุณรู้จักเขามั้ย?

บุญส่ง : รู้จักตั้งแต่เด็กน้อย เขาก็ดูแลผมเหมือนลูกครับ

เรื่องที่เกิด เกิดอะไรขึ้น เขาอ้างว่าคุณไปกระทืบเขาซะเละ?

คนป่า : ผมปลูกกัญชามาตั้งแต่เริ่มทำใต้ดินก็ประมาณ 3 ปี แต่ไม่ได้ทำจริงจัง ยังใช้วิชาที่เรียนมาเรื่องของเกษตรอินทรี ทีนี้มาแปลกตรงที่โรคที่เกิดขึ้น กัญชาที่แคะแกร็น ทำยังไงก็ไม่หาย แล้วนายต้อ มีพฤติกรรมแปลกๆ

คุณปลูกไร่กัญชากี่ไร่?

คนป่า : ตอนนี้ถูกกฎหมายก็ 2 ไร่ครับ ดูแลกัญชาประจำมี 3 คน คือผม น้องชาย และต้อครับ

คุณไปรับต้อมาได้ยังไง?

คนป่า : ส่วนมากนายต้อซมซานมาหาผมเอง เวลามาแต่ละครั้ง เขาอ้อนวอนให้ผมรับเขาเข้าช่วยงาน ไม่ได้รับเข้าทำงาน แต่ให้เข้าช่วยงาน ล่าสุดก็บอกว่าผมไม่มีที่ไป แม่ต้องหนีไปทางฉะเชิงเทรา จากการกระทำของเขาแม่เขารับไม่ได้ เขาไม่มีที่ไป ก็มาหาผม ให้ผมรับเขาอีกครั้ง ขอขอแก้ตัวจากพฤติกรรมที่ผ่านมา

พฤติกรรมเขาทำอะไร?

คนป่า : เวลาทำงานแล้ว บทจะไปก็ไป บทจะหายก็หาย

คุณเป็นแบบนั้นจริงมั้ย?

บุญส่ง : ไม่นะพี่

แม่เป็นมั้ย?

สุพรรณ : ลูกก็เป็นแบบนี้แหละ เวลาไปทำเขาก็ไปนะ ไปก็ไปตลอดแหละ

คนป่า : มีช่วงหลังที่ 3 เดือนเต็ม พฤติกรรมเขาใช้ได้ แต่ที่แปลกเขาไม่เคยขอเงินเดือน

สุพรรณ : เขาขอฉันนี่ (หัวเราะ)

แล้วให้เงินเดือนเขาเท่าไหร่?

คนป่า : ชุดหลังไม่ได้จ้าง แต่ขอร้องว่าต้อยังไงก็อยู่ให้จบ จะมีรางวัลให้ อย่างผมบอกว่าจะให้รถป้ายแดงคันนึง แล้วให้เงินสดไปขอขมาแม่เขา ที่เขาเคยเตะสำรับกับข้าวต่อหน้าแม่เขา ผมสอนคุณธรรมและให้คติในการดำเนินชีวิตเขามาตลอด เขาก็ดี แต่มาแปลกตรงพฤติกรรมซ้ำรอยเดิม

เอาที่คุณสงสัย เขาไม่เอาเงินเดือน คุณก็ให้อยู่ไป แล้วไงต่อ?

คนป่า : เงินผมก็ให้ใช้ แต่ให้ไม่เยอะ แค่พอใช้ในชีวิตประจำวัน แต่จะมีรางวัลให้ตอนที่จบงาน เรื่องเกิดตรงที่พอเขาหายตัวไป โทรยังไงก็ไม่รับ เป็นปกติของฟาร์ม เวลามีปัญหา จะเรียกคนเกี่ยวข้องมาประชุมหารือกันว่ามันเกิดอย่างนี้ เกิดจากอะไร ใครรู้ใครเห็น

มันเกิดอะไรขึ้นก่อน?

คนป่า : ตอนนั้นดินมันแข็ง และผมก็ขุดดู ปรากฏว่ารากยังอยู่ดี แต่ต้นกัญชาป่วยทุกต้น ใบไหม้ นักปลูกทุกคนจะรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ค่า PH ในดินเป็นไปทางกรด ผมก็อ้าว ถ้าเป็นแบบนี้แสดงว่าเป็นกรด จากนั้นก็เริ่มสังเกตต้น โคน กิ่งก้านทุกอย่าง มีรอยฉีด เปลือกพัง มีรอยเผาไหม้เหมือนถูกทำลาย แล้วมาจับจุดได้ตรงที่กิ่งที่ฉีดเข้าไป มันเป็นทิศทางคนเดินฉีด ซึ่งคนฉีดมีอยู่คนเดียวคือนายต้อที่สามารถฉีดได้รองจากผม ฉีดน้ำ ฉีดปุ๋ย ฉีดยาได้หมด รองจากผม ถ้าผมฉีดก็เป็นเขาผสม

คุณพิสูจน์ได้ไงว่ามันมีกรดจริง ๆ?

คนป่า : แค่เอามือไปลูบก็คัน คันมาก่อนจนมือไม้ผมพังไปหมด นายต้อรู้เหตุการณ์ตลอด

บุญส่ง : ผมขอค้าน ตอนนั้นไปหาว่าคนอื่นใส่ แล้วสุดท้ายมาหาว่าผมใส่ ผมมาช่อง 3 เพราะอยากให้ชัดเจนไปเลย ผมอยากเอาบริสุทธิ์ใจ

คุณมั่นใจว่าต้อเป็นคนทำ?

คนป่า : ผมมั่นใจครับ มีหลักฐานอื่นอีกเยอะแยะ

เช่นอะไร ต้อเอากรดไปรด แล้วกรดมาจากไหน?

คนป่า : วันที่ตัวเขาเองยอมรับ วันนั้นเขาบอกว่านายที่อยู่รอบข้าง เอาน้ำกรดมาส่ง เป็นคนที่คอยส่งน้ำกรด ส่วนผู้ใหญ่กับผู้ช่วยเป็นคนว่าจ้างเขา เขาดำเนินการเอาน้ำกรดมาใส่ต้นกัญชา

เขาเอามาใส่วิธีไหน?

คนป่า : ทุกระบบ อย่างเชื้อชีวพันธุ์ต่าง ๆ ที่ใช้ในการทำอินทรีย์ ไม่ว่าจะระบบน้ำ ระบบปุ๋ย เขาเอากรดใส่ในน้ำเป็นแท็งก์ พิทมอสที่ใช้ในการปักชำก็โดน

คุณพิสูจน์ได้ไง?

คนป่า : พอเปิดปุ๊บมันเกิดฟองแล้วผมคัน คนงานครอบครัวในบ้านคันหมด

มีการเอาไปตรวจสอบมั้ย?

คนป่า : อันนี้ไม่ต้องตรวจสอบ เพราะคันทันที ต้องเอาช่างมาตัดท่อ เปิดน้ำออกล้างถังใหม่

มันก็ไม่มีหลักฐานน่ะสิ?
บุญส่ง : ผมไม่ได้ใส่เลยพี่ ทุกอย่างที่อ้างว่าพวกผู้ใหญ่ ผู้ช่วย ผมขอโทษจริงๆ ถ้าไม่พูดแบบนี้ คุณป๋าเขาตีผมครับ ถ้าไม่อ้างชื่อผู้ใหญ่-ผู้ช่วย ผมก็โดนตีตาย

คุณจำยอมเพราะโดนตีเหรอ?

บุญส่ง : ผมยอมรับเพราะผมหาทางออก ถ้าไม่หาทางออก ผมก็โดนตีจนพรุนหมด

วันที่เขาจับคุณได้ ยังไง?

บุญส่ง : เขาไปอุ้มที่บ้าน แม่ไม่อยู่ แม่ไปทำงาน เขามาเอาตัวผมไปอยู่บ้านเขา ต่อยตามหน้าผม มัดแขนผม เหมือนในคลิป ผมก็ต้องหาทางออก เขาทั้งเตะทั้งต่อย ใช้สายไฟฟาด

คุณไปรับงานเขามาจริงมั้ย แล้วมาทำลายฟาร์มเขา?

บุญส่ง : ไม่ครับ ถ้าผมไม่พูดแบบนี้ ผมก็ตายพี่ ผมก็หาทางออก

สุพรรณ : เขาเอาตัวรอด

คุณไปทำเขาขนาดนั้นจริงเหรอ?

คนป่า : ในคลิปก็เห็นครับ เขาปางตายหรือเปล่า เขายอมรับตั้งแต่ยังไม่ได้มีการมัดเลย ที่มัดนี่จะเอาไปส่งโรงพัก เพราะเขาตัวโตกว่าลูกน้อง กว่าน้องผม ผมเลยต้องมัดเพื่อเอาตัวไปส่งโรงพัก ถ้าผมพยายามฆ่า ผมจะเอาไปส่งโรงพักทำไม

สุพรรณ : ที่ตีและมัดแขนขาเอาไปห้อยหน้าประตู ถ้าเขาทำผิดจริง ทำไมไม่เอาไปส่งตร. ทำไมต้องทำป่าเถื่อนแบบนี้ ทำเหมือนบ้านเมืองไม่มีกฎหมาย ติดคุกก็ติดไปเลย ไม่ต้องทำแบบนี้ นี่ทำเกินไปค่ะ ทำร้ายร่างกาย

คนป่า : ผมพาตัวเขามาเข้าไปในห้อง ในห้องนั้นเป็นที่ประชุมปรึกษาหารือกันปกติของฟาร์มอยู่แล้ว

บุญส่ง : พี่อย่าโกหกเถอะ ไม่เคยประชุม ความเป็นจริงกล้าพูดมั้ย พูดตรงๆ เลย ห้องนั้นไม่ใช่ห้องประชุม เอาผมไปตีเฉยๆ เปิดให้ดูรอยก็ได้ที่หลัง (ถอดเสื้อให้ดู)

คุณตีเขาหรือเปล่า?

บุญส่ง : สายไฟตีครับ

คนป่า : มันก็เกินไป ไม่ได้ขนาดนี้ เขาศัตรูเยอะ และชอบแกล้งคนไปทั่ว เท่าที่ผมรู้จักมา

สุพรรณ : อย่าโกหกเลย เอาเรื่องจริงเถอะ ขอกล้องที่โรงพักดูเลย

พี่ว่าพี่ไม่ได้ทำ?

คนป่า : พอเข้าไปในห้องผมถามว่าคนที่มีสิทธิ์ฉีดน้ำฉีดยาฉีดปุ๋ยได้ก็มีอยู่แค่คนเดียว ผมพูดแค่นี้ ก่อนหน้านี้ผมเค้นเรื่องอื่นหนักกว่านี้ เขาไม่เห็นยอมรับครับ แต่นี่แค่พูดตรงนี้ เขาก็ตัน เขาก็บอกว่ายอมรับหมดทุกอย่าง

สรุปพอพี่ไปจับเขาได้ พี่ทำอะไรเขาบ้าง?

ภูมิ : ผมไม่เห็นเหตุการณ์ที่เขาไปอุ้มไปอะไร แต่ผมเห็นเหตุการณ์ช่วงที่ผมไปศึกษาเรื่องกัญชา ต้อก็อยู่ด้วย ในเหตุการณ์วันนั้น มีผม มีอาจารย์ มีพี่ต้อ มีพี่เจษ แล้วก็เพื่อนผมอีกคน ที่ไปศึกษาดูวิชาด้วยกัน เวลานั้นอาจารย์เข้าไปที่บ้าน ในโรงเรือนต้องมีผม พี่เจษ พี่ต้อ แต่พี่ต้อหายตัวไป แล้วหายไปไหนล่ะครับ

บุญส่ง : แล้วหายไปไหนล่ะครับ พี่อย่าสร้างเรื่อง

ภูมิ : ทำไมไม่ยอมรับความจริง พี่บอกว่าฉีดพ่นน้ำไม่เป็น แต่พี่ฉีดเป็น

บุญส่ง : ผมแค่ผสมปุ๋ย ทำไมต้องอ้างคำนี้ขึ้นมา

ภูมิ : แล้วพี่หายไปไหนจากโรงเรือนล่ะ

บุญส่ง : ผมไม่ได้หายไปไหน

คุณคิดว่าเขาหายไปฉีดกรดใส่ต้นกัญชา?

ภูมิ : ถ้าไม่ได้หายไป แล้วทำไมไม่บอกว่าอยู่ไหน

บุญส่ง : ผมอยู่ที่นั่น พี่อย่ามาสร้างเรื่องสิพี่

พอจับตัวเขาปุ๊บ คุณทำอะไรก่อน?

คนป่า : ไม่ได้ทำอะไร แค่จับมือลุกขึ้นแล้วเราไปคุยกัน ตอนนั้นไม่ได้ทำอะไรเลย ยังไม่ได้ตบตี

บุญส่ง : เขาล็อกไป จะเอาเสื้อไปด้วยเขาบอกว่าไม่ต้องเอา เสื้อที่ฟาร์มมี แล้วผมตะโกนเรียกยายกับตา ให้ช่วยหน่อย แกก็กระชากว่าจะเรียกทำไม ผลักผมเข้ารถฟอร์จูนเนอร์

คุณทำแบบนั้นมั้ย?

คนป่า : ทำครับ ปกติเวลาไป กางเกงนุ่งไม่ดี เขาก็ยังติดรถผมไป เพราะความคุ้นเคยกัน แต่ครั้งนี้ไม่ไป เหมือนรู้ตัว ผมไม่ได้มาบอกว่าจะจับเรื่องกัญชา เขาร้อนตัวไปเอง เขาเกาะประตูรั้วบอกว่าจะไปบอกยายก่อน อ้าว เหลี่ยมอะไร ทำไมต้องบอก แค่ไปคุยกันที่ฟาร์ม ฟาร์มเรามีปัญหา เขาก็ทำท่าขัดขืน ผมก็ให้เจษน้องชายช่วยหน่อย แล้วพาไปที่รถ พอให้นั่งรถ ก็วิ่งจะออกไปอีกประตูนึง ใครไม่แมนกันแน่ นายต้อ แล้วถ้าจะหาเรื่องนาย ต่อให้นายขายที่ ขายบ้าน ยังไม่พอชดเชยค่าเสียหาย แล้วจะหาเรื่องนายไปเพื่ออะไร แล้วไปประกาศบอกแม่ว่าศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย จบงานนี้จะให้รถคันนึงอีก แล้วผมจะยอมเสียหน้าไปทำลายเขาทำไม

ที่หลังเขาเป็นแบบนั้น พี่เป็นคนทำมั้ย?

คนป่า : มันก็เท่าที่เห็นในคลิปนั้นแหละครับ

สุพรรณ : เขานี่แหละคนทำ

มีใครเห็นบ้าง?

บุญส่ง : เขาตีคนเดียว เตะคนเดียว เอาสายไฟมัดผมไปห้อยหน้าบ้านอีก

คนป่า : มัดเพื่ออะไร เพราะนายจ้างหน้ามืด ไม่ได้กินข้าว เดี๋ยวจะสร้างปัญหา

บุญส่ง : มันผมแล้วเตะผม ขี่มอเตอร์ไซค์ไปเอาน้ำกรดจะให้ผมกิน แล้วไปเทฟาร์มจะเอาไปให้ตร. พี่พูดจริงๆ

คนป่า : แล้วได้กินมั้ย มองหน้าอย่าหลบ

บุญส่ง : ผมไม่ได้กิน คุยกันตรงๆ ผมลูกผู้ชายพอ ผมมาหาความยุติธรรม

คนป่า : กูเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กนะ

บุญส่ง : มึงไม่ต้องพูดว่าเลี้ยง มีอะไรกับผม ผมพูดเรื่องจริง

คนป่า : คนเนรคุณมันพูดได้

บุญส่ง : ใครเนรคุณพี่ ปากดี

คนป่า : มองหน้า อย่าหลบ ตอนที่มึงเตะข้าวต่อหน้าแม่มึง คนในหมู่บ้านไม่เอามึงเลย ใครรับมึงมาอุปถัมภ์

บุญส่ง : ไม่ได้คุยเรื่องนั้น

สุพรรณ : มาคุยเรื่องคดีทำร้ายร่างกาย

คนป่า : มองหน้าสิ ถ้ามึงแค้นจริงก็มองหน้าตรงๆ อย่าหลบ มึงรู้ทุกอย่าง เวลาพูดอย่าแย่งพูด

สองมุมไม่เหมือนกัน ฝั่งคนป่าบอกไม่ได้ทำร้ายร่างกายขนาดนั้น แต่ฝั่งต้อบอกว่าเขาทำจริง ฝั่งนี้ยืนยันว่าฝั่งนี้เอากรดไปราด คุณก็ยอมรับไปแล้ว แต่คุณบอกว่าคุณยอมรับเพราะเอาตัวรอด?

บุญส่ง : ถ้าไม่ยอมรับ ผมตาย

คนป่า : แล้วในคลิปมึงตายมั้ย

บุญส่ง : คลิปยาวกว่านี้อีก อยู่ที่โรงพัก

ที่พาดพิงคนอื่นคือ?

บุญส่ง : ผมหาทางออกพี่ ผมไม่อยากตาย

คุณไปรับมาจริงมั้ย น้ำกรด?

บุญส่ง : ไม่ครับ ผมไม่ได้ใส่ด้วย

แล้วที่บอกว่าได้ค่าจ้าง 5 หมื่น?

บุญส่ง : ผมสร้างเรื่องมาเอง เพราะเอาตัวให้รอดจากตรงนั้น ผมขอโทษผู้ใหญ่ ผู้ช่วยจริง ๆ ทุกเพจผมขอโทษจริง ๆ

ผู้ใหญ่เขาจะแจ้งความ หาทนายฟ้องคุณนะ คุณไปอ้างเขาอย่างนั้น?

บุญส่ง : ผมอ้างให้ตัวผมรอด

ใครมาจ้างคุณ?

บุญส่ง : ไม่มีใครจ้าง

ทำเองเหรอ?

บุญส่ง : ผมไม่ได้รดเลยครับ ไม่ได้ทำสักอย่าง ถ้าไม่เอาชื่อเขามาอ้าง เขาก็ตีให้ผมยอมรับ ตอนเขาตีเขาไม่ได้อัดคลิป

พี่ยืนยันว่าไม่ได้ตีขนาดนั้น แล้วเป็นรอยได้ไง?

คนป่า : เขาเป็นคนที่มีศัตรูเยอะ

บุญส่ง : มันไม่ใช่เลย พี่ตีขนาดนี้ ยังไม่กล้ายอมรับอีก

คนป่า : มองหน้าสิ เขาทำผมเจ็บกว่านี้หลายเรื่อง แต่ผมไม่พูด

พูดมาเลย?

บุญส่ง : ผมขอคุยที่ศาลดีกว่า

คนป่า : ก็ได้

เขาทำอะไรพี่?

คนป่า : ผมเลี้ยงเขามา 1 ปีเต็มในการทำกัญชา ใส่ร้ายทุกคนที่เป็นลูกน้อง แม่ต้องด่าลูกแม่บ้างนะ แม่ไม่เคยว่าเขาเลย ตั้งแต่เขาเกิดมา

บุญส่ง : ผมต้องการมาคุยเรื่องทำร้ายร่างกายผม

คนป่า : ตอบให้ได้ก่อนว่าตำแหน่งกิ่งและลำต้น มีนายคนเดียวที่ฉีดได้

บุญส่ง : ผมไม่ได้ฉีด

คนป่า : แสดงว่ามีคนเข้ามาแล้วเปิดเครื่องฉีดอย่างนั้น

บุญส่ง : ไม่รู้ใครเข้ามากี่คนๆ ฟาร์มพี่

คุณเองไม่ใช่คนที่นี่ แต่เข้ามาศึกษาวิชา เข้ามาศึกษาอย่างเดียวหรือมาดูด?

ภูมิ : ผมมาศึกษาและทดลองด้วย เพราะอาจารย์ไม่สามารถทดลองได้

คิดว่าใครเป็นคนเอากรดไปราด?

ภูมิ : จากพฤติกรรมที่ผมดู ในใจลึกๆ ผมก็คิดว่าเป็นเขา ช่วงเวลาแต่ละช่วงเขาหายไป แล้วเขาตอบได้มั้ย เขาไปทำอะไร ถ้าตอบไม่ได้ คิดว่าไงล่ะครับ

คนป่า : วันที่มาจากนางรอง นายต้อนึกดีๆ นะ วันนั้นผมพาไปหาหมอที่นางรอง แล้วกลับมา วันที่มีปากเสียงกันเรื่องกากน้ำตาล นายก็วกวนเรื่องซองแก้ว ถามว่าผสมน้ำไปกี่ลิตร นายก็ตอบมั่ว ไม่รู้เรื่อง ก็วกรถกลับ

บุญส่ง : พี่ก็สร้างเรื่องให้ผมรับเป็นแพะ วู้!

อยู่ในสายกับภิญโญ พี่ชายต้อ ภิญโญว่าไง?

ภิญโญ : น้องผมไปทำงานกับเขาตั้งแต่เจ้าแรกๆ อยู่มา 2-3 ปีแล้ว ตั้งแต่เปิดฟาร์มไก่ชน ที่ว่าน้องผมไปขอทำงานไม่ใช่ เขาจ้างน้องผมไปทำงาน ถามว่าทำไมไม่รับตังค์ เขาเคยให้ตังค์น้องผมหรือเปล่า แผลทำร้ายร่างกายที่บอกว่าเกิดภายหลัง ไม่ใช่ สถานีตำรวจมีกล้องวงจรปิด เขาตีแล้วเอาไปส่ง น้องผมนอนซมอยู่บ้าน ผมรู้อยู่แล้วว่าเรื่องต้องออกมาเป็นแบบนี้ ผมเลยร้องไปทางรายการโน่นนี่นั่นเอง เพราะตอนแรกตร.จะไกล่เกลี่ยให้จบ แต่ผมไม่ยอมจบ เพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องออกมุกแบบนี้ ว่าสุดท้ายแผลที่เกิดที่หลังเป็นอย่างที่เขาพูด ผมโทรหาน้องชายเขาที่ชื่อเจษ ตอนแรกไม่รู้ว่าเขาซ้อมน้องชายผม ผมถามว่าทำไมน้องอยู่โรงพัก เขาไม่ได้บอกว่าซ้อมน้องชาย เขาบอกว่าเอาน้ำกรดใส่ต้นไม้ ผมก็โทรเข้าโรงพักเลย แล้วก็ถามเขาว่าซ้อมน้องผม ทำแบบนี้ไม่ถูกนะ เขาก็ยอมรับว่าซ้อมจริงครับ

ฝั่งคนป่า เขาบอกว่าน้องชายคุณเอากรดไปรดกัญชาเขาตายหมดเลย?

ภิญโญ : เรื่องนี้พิสูจน์ได้ง่ายๆ เลยครับ ที่เขาให้ข่าวว่าเอาดินไปตรวจ อยากเห็นใบตรวจว่าดินเป็นกรด หรือถ้าผมเป็นเจ้าหน้าที่ ผมคงไปถ่ายรูปเก็บไว้ เพราะต้นไม้ไม่ได้เกิด 4-5 วันแล้วโต มันสามารถทดลองได้ว่ากี่วันถึงตาย ที่เขาบอกว่าเอาดินไปตรวจ อยากเห็นมาก

มีหลักฐานมั้ยว่าเขาเอากรดไปราด?

บุญส่ง : เขาบอกมีกล้องวงจรปิดเป็นรูปผม ผมอยากเห็น

คนป่า : คือตำแหน่งการฉีดการใช้เครื่องพ่น ไม่มีใครสามารถพ่นได้ คนใช้เครื่องได้ก็คนเดียวที่รองจากผม ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงอีกแล้ว

ภิญโญ : พี่อย่าลืมว่าดินนี้ปลูกมันสำปะหลังมาก่อน พี่เพิ่งมาปลูกแค่ปีเดียว

คนป่า : นายแค่ขี้เศษเล็บอินทรีย์ นายไม่รู้เรื่อง อย่าปากดี

ภิญโญ : อ้าว พี่พูดแบบนี้

คนป่า : มึงอยู่เฉย ๆ เหอะ มึงไม่รู้เรื่อง เข้ามาคุยกับพี่นี่ มึงเป็นนักเลงจริงเข้ามาคุยกับพี่ เย็นนี้เข้ามาคุยที่บ้านเลย ถ้าเป็นลูกผู้ชาย

บุญส่ง : ไปคุยที่ศาลเลย รู้เรื่อง

หลังรายการ ตอนพักเบรก เถียงกันยับเลย เพราะอะไร ต้อยืนยันว่าถูกใส่ร้าย แชมป์มาเพิ่มอีกคน มั่นใจนะว่าคนนี้เป็นคนทำ?

แชมป์ : ผมไปครั้งแรกก่อนพาภูมิไป ที่บ้านมีอาจารย์ พี่เจษ น้องชายอาจารย์ และแชมป์เข้าไป ไม่เคยมีปัญหากับอาจารย์เลย เข้าไปศึกษาเกี่ยวกับการปลูก พอตอนหลังแชมป์พาภูมิไปด้วย แชมป์อยู่รอบที่สอง ไปชำต้นกัญชากอลิลล่าร้อยต้น พอกลับมาอาจารย์บอกว่าต้นที่แชมป์ชำตายหมดเลย แต่ไม่รู้ใครเป็นคนทำ จนเมื่อไม่กี่วันเองก่อนเกิดข่าว ผมไปหาอาจารย์เมื่อวันเสาร์ อาจารย์บอกว่าต้อ พอลองคิดดูมันก็จริง อาจารย์คือเจ้าของสวน น้องอาจารย์คือพี่เจษ แล้วนี่คือลูกจ้าง พี่กับน้องจะมาทำร้ายสวนตัวเองทำไม

บุญส่ง : คนงานมีกี่คนครับที่ทำ

คนงานเข้าไปได้มั้ย?

คนป่า : คนงานคือลูกผมครับ

บุญส่ง : พวกที่รู้จักพี่ไม่รู้ใครต่อใครเข้ามาบ้านพี่ วันนึงเข้าเยอะ

เราไปราดมั้ย?

บุญส่ง : ผมไม่ได้ราด ผมไม่ได้ใส่ด้วย จะใส่ทำไม

คนป่า : แววตาอย่าหลบสิ

บุญส่ง : ผมจะหลบทำไม

คนป่า : ตอบแค่เรื่องนี้ก่อน ต้ออยู่ให้จบนะ จำคำนี้ได้มั้ย

บุญส่ง : จำได้ เงิน 1 ล้านกับรถ

คนป่า : ทำไมก่อนพาตัวมาประชุมที่ฟาร์ม 1 อาทิตย์เต็มไม่รับโทรศัพท์

บุญส่ง : ผมป่วย ผมรู้ดีว่าพี่ต้องใส่ความผม

ทำไมเขาต้องใส่ความ?

คนป่า : ใส่ความเพื่อ

บุญส่ง : วู้! ก็ผมไม่ได้ใส่ เอาหลักฐานมาเลย ถ้าเห็นผมใส่ เอาหลักฐานมาให้ผมดูเลย

คนป่า : ในห้องพิทมอสมีมึงถือกุญแจคนเดียว ทุกประเด็นก็ไม่เคยตอบเลย พอให้ตอบก็หาว่าเราสร้างเรื่อง

บุญส่ง : ขอหลักฐานที่ว่าผมเอาน้ำกรดไปราดดีกว่า ขอดูเลย

มีมั้ย?

ภูมิ : ไม่มีครับ เผื่ออยู่ในรูปคดี ต้องไปดูในชั้นศาล ถ้าเขาฟ้องเรื่องพวกผมทำร้ายร่างกาย ผมก็ฟ้องกลับเรื่องเขาทำน้ำกรดรดใส่ในสวน ซึ่งเขาแจ้งแล้ว ผมประกันตัวอาจารย์ออกมาเมื่อวาน ประกันแล้วมารายการนี้เลย

อยากคุยต่อมั้ย?

สุพรรณ : ถ้าเขาทำผิดก็แจ้งตร.เลย ไม่ต้องมาทำบ้านป่าเมืองเถื่อนแบบนี้หรอก

คนป่า : ผมแจ้งแน่นอน วันนั้นที่ผมไป ผมเมตตา ผมบอกว่าเห็นทำงานมาด้วยกัน ตร.บอกว่าให้ไกล่เกลี่ยกันไป

สุพรรณ : แล้วที่คุณเอาไปพาดสายไฟล่ะ

คนป่า : พูดไม่จบสักประเด็นเลย

คุณมีหลักฐานมั้ยว่าเขาเฆี่ยนคุณ?

บุญส่ง : มีครับ เดี๋ยวเอาไปชนบนชั้นศาลเลยครับ

เขาบอกหลังคุณแตกเพราะมีโจทก์เยอะ?

บุญส่ง : เดี๋ยวบนศาลก็รู้กันพี่

สุพรรณ : ไม่น่าทำกันแบบนี้ เกินไป

สักขนาดนี้หลังยังแตก?

บุญส่ง : เหนียวขนาดไหนก็อยู่ไม่ได้หรอก ตีกันขนาดนี้