ชุ่ยซ้ำซาก! ลืมเด็กในรถโรงเรียนจนเสียชีวิต “แม่น้องจีฮุน” ซัด! คำพูดนี้ไม่ควรหลุดออกจากปากครู

กรณีเหตุการณ์สุดสลดใจ “น้องจีฮุน” เด็กนักเรียนอายุ 7 ขวบ อยู่ชั้น ป. 2 โรงเรียนดังแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี เสียชีวิตภายในรถตู้รับ-ส่งของโรงเรียน ขณะที่พ่อแม่เด็กติดใจสาเหตุการเสียชีวิต และอยากให้คนออกมารับผิดชอบกับเรื่องนี้

รายการโหนกระแสวันที่ 31 ส.ค. 65 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ พ่อทัช – แม่เมย์ พ่อแม่น้องที่เสียชีวิต, ป้าอ้อม ป้าของน้องที่เสียชีวิต , รศ.นพ.วีระศักดิ์ จรัสชัยศรี แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวชศาสตร์ มศว., ทนายแก้ว ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล รองประธานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อม สภาทนายความ

น้องจีฮุนอายุ 7 ขวบ แม่มีลูกกี่คน?

เมย์ : เป็นลูกคนแรกและคนเดียวของคุณแม่เลยค่ะ

ปกติน้องร่าเริงแจ่มใส?

เมย์ : ร่าเริงแจ่มใสค่ะ ปกติเขาเป็นคนไม่กลัวใคร เขาคุยได้กับทุกคน

อายุเท่ามายู น้องเรียนโรงเรียนนี้นานหรือยัง?

เมย์ : น้องเรียนตอนป. 1 ค่ะ แต่ตอนป. 1 มีปัญหาเรื่องโควิด ก็จะมีการเรียนออนไลน์ อยู่บ้านกันแม่ มีช่วงปลาย ๆ ไปโรงเรียนบ้าง ไม่นาน น่าจะเดือนหรือเดือนกว่า ๆ หลัก ๆ ที่เรียนเต็มที่คือตอนป.2 ค่ะ ที่เรียนตลอด ไม่มีเรียนออนไลน์แล้ว

น้องเพิ่งกลับไปเรียนที่โรงเรียนจริงๆ ได้ไม่กี่เดือน เพราะป.1 น้องติดโควิด?

เมย์ : ใช่ค่ะ เพราะไปเรียนได้อาทิตย์สองอาทิตย์ น้องก็ติดโควิดแล้ว

เหตุการณ์วันนั้นเกิดอะไรขึ้น?

เมย์ : เมื่อวานนี้เองค่ะ ตอนเช้า 7 โมง พาน้องไปขึ้นรถโรงเรียนปกติ ยังโบกมือทักทายลูกอยู่เลย เขาหันมาโบกมือและยิ้มให้เรา จากนั้นเขาก็ไปที่โรงเรียน ปกติน้องจะเลิกเรียนประมาณ 4 โมงครึ่งถึง 4 โมง 10 นาที แม่ก็จะมานั่งรอเขาที่โต๊ะหินอ่อนหน้าร้านที่แม่ขายของอยู่ทุกวัน ก็ได้มีการโทรศัพท์หาคุณป้าว่าทำไมวันนี้หลานยังไม่กลับมาสักที เย็นแล้ว คิดว่าวางสายจากคุณป้าจะโทรไปถามคุณครู ตอนนั้นที่คุยกับคุณป้าประมาณ 16.54 น.

ปกติคุณแม่ใช้บริการโรงเรียนในการรับส่งลูกอยู่แล้ว?

เมย์ : ใช่ค่ะ เป็นอย่างนี้ประจำค่ะ น้องช่วยเหลือตัวเองได้ค่ะ

เกือบห้าโมงคุยกับฝั่งคุณป้าแล้วยังไง?

เมย์ : ก็มีรถมาจอดที่หน้าบ้าน เป็นคุณครู 3 คน คนนึงไม่รู้จักเลย ไม่รู้เป็นคุณครูท่านไหน แล้วมีคุณครูที่ขับรถมารับ-ส่งน้องทุกวัน และคุณครูประจำชั้นป.2 ของน้องที่มาด้วย พอเขามาก็ตกใจ ขอวางสายกับคุณป้า คิดว่าคุณครูมาเยี่ยมบ้านเราโดยไม่บอกล่วงหน้า ก็มองหาลูกว่าลูกเราอยู่ในรถเขามั้ย ทำไมไม่ลงมา ก็ถามว่ามาเยี่ยมบ้านเหรอคะ น้องมาด้วยเหรอคะไม่เห็นเลย เขาก็อ้ำๆ อึ้งๆ แม่ก็ถามหลายครั้งว่าน้องมีปัญหาอะไรหรือเปล่า เขาก็ถามว่าลูกเรามีโรคประจำตัวมั้ย เราก็บอกว่าลูกเราไม่มีโรคประจำตัวอะไร น้องแข็งแรงดี ก็ถามอยู่สักพักเขาก็ไม่พูด เขาพูดว่าเป็นเรื่องที่พูดยาก ไม่อยากให้เกิด เราก็ตกใจ แต่ไม่คิดว่าเรื่องจะเลวร้ายขนาดนี้ เราคิดว่าน้องเป็นผู้หญิง น้องอาจโดนล่วงละเมิด หรือบาดเจ็บหรือโดนใครทำร้าย คิดว่าจะเป็นแค่นั้น แต่คำพูดที่เขาตอบเรากลับมา เราถามว่าน้องมีปัญหาอะไร เขาบอกว่าน้องไม่หายใจแล้ว ตอนนั้นแม่ไม่มีเรี่ยวแรงอะไรต่อ ก็ถามว่าทำไมไม่ดูแลลูกหนูให้ดี (เสียงสั่น) หนูไว้ใจทางโรงเรียนให้รับส่งและให้สอนลูกเรียนหนังสือ ทำไมดูแลลูกแบบนี้ ก็รีบตะโกนเรียกคุณพ่อให้ออกมา หนูถามว่าลูกหนูอยู่ที่ไหน (ร้องไห้) ได้พาเขาไปหาหมอ ได้ช่วยเหลือเขามั้ย เขาบอกว่าเขาเขย่าขาแล้วแต่น้องไม่ฟื้น ไม่หายใจแล้ว ก็เลยรีบเดินทางไปที่โรงเรียน ไปก็พบเจอน้องอยู่ที่รถตู้ น้องนอนเหยียดยาวอยู่ตรงที่วางเท้า เห็นแล้วแม่ก็รับไม่ได้ ทำใจไม่ได้ (ร้องไห้) ตอนนี้ที่บ้านทำใจไม่ได้เลยค่ะ ต้องการเรียกร้องความยุติธรรมให้ลูก ขอความเป็นธรรมให้ลูก ไม่อยากให้เรื่องนี้เงียบหายไป และอยากให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ออกมารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยค่ะ

พ่อได้มีโอกาสพูดคุยกับทางโรงเรียนมั้ย?

ทัช : ไม่มีโอกาสพูดคุยอะไร เพียงแต่โรงเรียนเขามายกมือไหว้ขอโทษ ก็มีการพูดไปว่าขอโทษแล้วเอาชีวิตลูกผมกลับคืนมาได้มั้ย เขาก็เดินออกไป แค่นั้นครับ

คุณป้าได้พูดคุยอะไรมั้ย?

อ้อม : ไม่ได้พูดคุยกับคุณครูเพราะคุณป้าอยู่ที่กรุงเทพฯ แต่พอรู้ข่าวก็ตั้งใจรีบไปหาเลย ด้วยน้องสาวบอกว่าเดี๋ยวจะขึ้นมานิติเวชวันนี้ ก็เลยมาเจอกันวันนี้ ก็ได้ติดต่อกับคนรถ เป็นคุณครู ไม่แน่ใจว่าครูสอนหรือเปล่า แต่เขาเรียกว่าครู เป็นผู้ชายขับรถคันนี้

มีครูขับรถและมีครูพี่เลี้ยงนั่งอยู่ข้างหลัง วันนั้นคุณแม่ได้ออกไปส่งมั้ย?

เมย์ : มาค่ะ นักเรียนในรถตอนนั้นมีอยู่ 2-3 คนเองค่ะ

ตรงกับครูคนขับรถที่ให้ปากคำว่าวันนั้นเด็กน้อย เด็กไม่ค่อยเยอะ มันน่าจะยิ่งเห็นมากกว่านั้น ฝั่งครูที่ขับรถเขาบอกว่ายังไง?

อ้อม : เขาแจ้งว่าหลังรับน้องจีฮุนได้ไปรับเด็กอนุบาลต่อ พอเด็กอนุบาลขึ้นรถมา เขาก็จัดให้น้องจีฮุนไปนั่งแถวที่ 3 ก่อนแถวสุดท้ายค่ะ เสร็จแล้วเขาก็ขับรถไปส่งที่โรงเรียน ครูพี่เลี้ยงที่อยู่กับเด็กนักเรียน ที่อยู่กับน้องจีฮุน พาเด็กลงจากรถ และบอกคุณครูผู้ชายคนขับรถว่าเด็กลงหมดแล้ว คุณครูคนนี้ที่ขับรถ เขาก็ขับรถไปจอดที่ลานจอดรถ

ซึ่งจอดที่โรงรถด้วย มีหลังคา?

อ้อม : ใช่ค่ะ เขาบอกมีหลังคาประมาณครึ่งนึง แถวนั้นมีรถบัส 3 คน มีคนดูแลรถบัสอยู่ 3 คน อยู่แถวๆ นั้น

กระจกรถคันนี้ใส?

อ้อม : ใสมากค่ะ อันนี้เป็นคำพูดคุณครูคนขับรถค่ะที่บอกว่าจอดที่โรงรถ แต่คุณแม่ของน้อง เคยขับรถไปส่งน้องที่โรงเรียน เห็นรถคันนี้จอดกลางแดดบ่อยเลย

เมย์ : ไม่เคยเห็นจอดในร่มค่ะ เห็นจอดกลางแดดตลอดค่ะ เขาเห็นเราจะโบกมือให้เราตลอดค่ะ

เปิดคลิปเสียงครูคนขับรถ เขาพยายามชี้แจงว่าพอเขาขับรถไปจอดที่โรงเรียน เด็กนักเรียนลงจากรถ ครูพี่เลี้ยงที่ดูเด็กอยู่บอกว่าไปได้แล้ว เพราะเด็กลงหมดแล้ว คนขับก็ขับไปจอดที่โรงจอดรถ ตั้งแต่ 7 โมง ถึง 4 โมงเย็น กระจกใสแบบนั้น น้องจีฮุนอายุ 7 ขวบ หนึ่งเขาบอกว่าประตูไม่ได้ล็อก เพราะผู้อำนวยการสั่งไว้เองว่าไม่ให้ล็อกประตู ทำไมน้องไม่ได้เปิดออกมา นี่คำถามแรก สองกระจกใส แล้วมีคนอยู่ตรงนั้นอีก 3-4 คนเพื่อดูรถบัส น้องต้องขอความช่วยเหลืออยู่แล้ว สามไม่มีที่กั้นระหว่างข้างหน้ากับข้างหลัง น้องสามารถมุดตัวไปข้างหน้าแล้วบีบแตรได้?

เมย์ : ใช่ค่ะ บีบแตรหรือเปิดประตูได้ค่ะ ตามที่คุณครูบอกว่าครูไม่ได้ล็อก สามารถเปิดประตูได้เพราะน้องเปิดเป็น น้องทำเป็นหลายอย่างเพราะน้องไม่ใช่เด็กเล็กค่ะ น้องป. 2 แล้ว ตัวก็ใหญ่ค่ะ

รถที่เห็นอยู่ นี่คือภาพภายใน ถ้าเป็นครูพี่เลี้ยง ลงมาจะไม่เห็นเด็กอายุ 7 ขวบในรถเลยเหรอ ไม่ได้หันไปมองเลยเหรอ ถ้าไม่ได้หันไปมองนี่ชุ่ยมากนะ หรือคนที่ขับรถเป็นครูที่ขับรถ ครูบุญลือ ขับรถไปจอดไม่ได้ดูรถเลยเหรอ แล้วคนขับรถบัสอีกคนที่เขาจะขับรถตู้คันนี้มาจอดให้ครูบุญลือมาขึ้นรถคันนี้ ไม่เห็นเลยเหรอ คือเขาเอารถไปจอด จากนั้นมีครูเตรียมอนุบาลมาเปิดประตูแล้วถึงเจอ ไม่มีใครเห็นเด็กเลยเหรอ เด็กตัวใหญ่ด้วยนะ?

เมย์ : นั่นแหละค่ะ เป็นสิ่งที่สงสัยและแปลกใจมาก

น้องจีฮุน คุณแม่ยืนยันว่าทำทุกอย่างได้หมด?

เมย์ : ทำทุกอย่างได้หมดค่ะ

ลูกสาวผมมายู อายุ 7 ขวบจะ 8 ขวบก็ทำได้หมดเหมือนกัน แม่เลยสงสัย แต่ล่าสุดผลที่ออกมาเห็นบอกว่าเอาไปชันสูตรเบื้องต้น เห็นว่าระบบไหลเวียนของเลือดล้มเหลว เลือดออกจากปากเพราะฮีทสโตรก แต่ผลเชิงลึกต้องรออีก 30 วัน?

ทัช : เขาบอกต้องรอ แต่ไม่ได้ระบุวันครับ

ในมุมคุณป้าเอง ติดใจอะไรบ้าง?

อ้อม : ติดใจตรงครูพี่เลี้ยงเป็นคนรับน้องขึ้นรถ และจัดแจงที่นั่งให้ หลังได้คุยกับครูบุญลือที่ขับรถ เขาแจ้งว่าหลังรับน้องจีฮุนได้ไปรับเด็กอนุบาลอีก เลยจัดให้น้องจีฮุนไปนั่งแถวที่สาม ซึ่งครูพี่เลี้ยงหรือครูเวรเป็นคนจัดน้องจีฮุนไปนั่งแถวที่สามเอง

ตอนแรกน้องนั่งอยู่แถวที่สอง หลังจากไปรับเด็กต่อก็ย้ายน้องไปนั่งแถวที่สาม แถวสุดท้ายไม่มีคนนั่ง ครูพี่เลี้ยงนั่งอยู่ตรงไหน?

อ้อม : จากที่ครูบุญลือแจ้งคือนั่งอยู่เบาะเดี่ยวแถวสองค่ะ

ฉะนั้นหันไปก็เจอน้องแล้ว?

อ้อม : หางตาก็ต้องเห็นแล้ว แม้น้องจะนั่งจะนอนก็ต้องเห็น เพราะน้องไม่ได้ตัวเล็ก น้องค่อนข้างตัวใหญ่ สูง 130 ตัวค่อนข้างอวบค่ะ มันเป็นไปไม่ได้ค่ะ

ถ้าเขาบอกน้องหลับ?

อ้อม : หลับก็ต้องเห็น แล้วเขาต้องจำได้สิคะ เพราะเขาเป็นคนจัดให้น้องไปนั่งเอง แล้วเขาก็รับทุกวัน ไม่ใช่วันแรก คนทั้งคนจะลืมได้ยังไง มาใช้เหตุผลว่าลืม ลงรถไม่ได้ดูว่าน้องหลับ มันฟังไม่ขึ้นจริงๆ ค่ะ

เป็นครูพี่เลี้ยงหรือครู นักเรียนคือหัวใจ ต้องหันไปดู?

ทนายแก้ว : จากบ้านไปถึงโรงเรียน ใช้เวลานานแค่ไหนครับ

อ้อม : จากบ้านไปโรงเรียนประมาณ 2 กิโลกว่า น่าจะประมาณ 10 นาที

ทนายแก้ว : แล้วเด็กจะนอนเหรอ จะหลับเหรอ ในช่วงเวลา 10 นาที เด็กขึ้นๆ ลงๆ

เมย์ : หลับก็ไม่ลึกค่ะ

ทนายแก้ว : เป็นไปไม่ได้ที่จะหลับเลื้อยไปที่วางเท้า แปลกมากครับ

อีกเรื่องที่สงสัย ปกติถ้าน้องขาดเรียน ครูต้องถามแม่มั้ยหรือแม่ต้องบอกครูมั้ย?

เมย์ : ครูไม่เคยถาม มีแต่แม่จะไลน์หรือโทรไลน์ไปบอกครูประจำชั้นทุกครั้ง เพราะน้องกำชับมาก น้องซีเรียสมากว่าบอกครูหรือยัง ถ้าไม่บอกล่วงหน้าหนึ่งวัน ก็ไม่เกิน 11 โมงของวันนั้น

แม่บอกตลอดเวลา ถ้าแม่ไม่ได้ส่งไปคือน้องไปเรียน ครูเองก็ควรตั้งข้อสังเกตเหมือนกัน ถ้าแม่ไม่ไลน์ไปบอกก็ควรถามกลับ ครูประจำชั้นก็จำเป็นต้องรอบคอบว่าเด็กหายไปไหน แล้วเด็กอายุ 7 ขวบก็ไม่ได้โตนะ?

เมย์ : ใช่ค่ะ เขายังต้องแจ้งเราอยู่

ทนายแก้ว : ห้องเรียนน้องมีกี่คนครับ

เมย์ : น้องอยู่ลำดับที่ 27 ไม่เกิน 30 คน

ทนายแก้ว : ครูประจำชั้นต้องตรวจว่าน้องมาหรือไม่มาอยู่แล้ว

เมย์ : ใช่ค่ะ ถ้าไม่ทักไปบอก หรือโทรบอกเขาควรติดตามหรือสนใจลูกเราหน่อย ทุกโรงเรียนควรเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว

ทนายแก้ว : น้องจีฮุนเป็นดาว เป็นคนฉอเลาะ ยิ่งหายไปครูยิ่งต้องตามว่าหายไปไหน

โรงเรียนแสดงความรับผิดชอบหรือติดต่อมาบ้างหรือยัง?

อ้อม : ไม่มีการติดต่อใดๆ ทั้งสิ้น ครูพี่เลี้ยงยังไม่เจอตัวเลยค่ะ

เมย์ : เจอแค่ตอนเกิดเหตุเมื่อวานนี้ค่ะ เมื่อวานตอนเย็น เขาร้องไห้ยกมือขอโทษ แต่คุณแม่ก็ตอบกลับไปว่าขอโทษแล้วลูกหนูจะฟื้นขึ้นมามั้ย (เสียงสั่นเครือ)

ความผิดเกิดอะไรขึ้น?

ทนายแก้ว : ความผิดรุนแรง แยกอย่างนี้ ครูกับคนขับรถ ต่างต้องรับผิดฐานประมาททำให้บุคคลถึงแก่ความตาย มีโทษจำคุก 10 ปี ปรับไม่เกิน 2 แสนบาท กรณีนี้ชัดเจน เวลาศาลจะพิพากษา ศาลจะพิจารณาความตายเป็นผลโดยตรงจากความประมาทหรือไม่ กรณีนี้ชัดเจนว่าการปล่อยปละละเลย ถือเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง พูดง่ายๆ ว่าชุ่ยที่สุดแล้ว

จะทำยังไง มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้ง?

ทนายแก้ว : ศาลก็ลงโทษแต่ละคดีไป ส่วนโรงเรียนที่เป็นนายจ้างครูสองคนนี้ ต้องร่วมรับผิดฐานคดีแพ่ง ฐานละเมิดไป สามารถเรียกร้องค่าเสียหายส่วนแพ่งได้อยู่แล้ว ส่วน คดีอาญาก็แจ้งความตามมาตรา 291 จำคุกไม่เกิน 10 ปี

ข่าวล่าสุดหลังชันสูตรน้องเบื้องต้น ฮีทสโตรก ระบบไหลเวียนเลือดล้มเหลว อาจารย์มองยังไง?

นพ.วีระศักดิ์ : จริง ๆ ได้คุยรอบนอกกับคุณแม่ คุณพ่อและคุณป้า ก็มีข้อสงสัยประเด็นมีเลือดออกที่ปาก มีการทำร้ายหรือไม่ มีการถูกล่วงละเมิดหรือไม่ ซึ่งกรณีแบบนี้สามารถตรวจสอบได้อยู่แล้ว ถ้ามีเลือดออกจากปากต้องดูว่ามีบาดแผลหรือไม่ ซึ่งถ้าไม่มีบาดแผลอาจเป็นภาวะอะไรบางอย่างที่ทำให้มีเลือดออกก็ได้ ถ้ามีการตรวจล่วงละเมิดภายนอก ก็สามารถตรวจดีเอ็นเอ ของเหลวจากช่องคลอดได้อีก ซึ่งมีรายละเอียดออกมาเพื่อไขข้อสงสัยของญาติ ส่วนฮีทสโตรกเป็นประเด็นสำคัญ ที่ผ่านมาที่พูดเรื่องเด็กที่ติดในรถ ผู้ปกครองโดยส่วนใหญ่เข้าใจว่าเด็กติดในรถแล้วขาดอากาศหายใจเสียชีวิต แต่จริงๆ แล้วเปอร์เซ็นต์การเสียชีวิตเกิดจากฮีทสโตรกหรือความร้อนในรถมีมากกว่า ต่อให้ไม่จอดกลางแจ้ง ต่อให้หลังคาคลุมก็ไม่ได้คลุมถึงขนาดแสงแดดเข้าไปไม่ถึง อุณหภูมิภายนอกพอร้อน อุณหภูมิภายในที่มีการทดลองประมาณครึ่งชม. รถอุณหภูมิสูงขึ้นไปถึง 40 กว่าได้ ถ้าอุณหภูมิเกิน 40 ร่างกายคนเราก็เกิดฮีทสโตรก แล้วเกิดภาวะอวัยวะล้มเหลวต่างๆ ทำให้เด็กเสียชีวิตได้ ฉะนั้นกรณีแบบนี้เขาถึงบอกให้ระมัดระวังมาก ถ้าเด็กถูกทิ้งไว้ในรถ ช่วงระยะเวลาเกินครึ่งชม. มีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตได้อย่างแน่นอน ผมว่าเรื่องนี้เดิมมีข่าวมาต่อเนื่อง ผมได้ติดตามข่าวมาต่อเนื่อง สมัยก่อนบอกว่า คนขับรถคนเดียวไม่พอ เลยต้องเพิ่มครูพี่เลี้ยงมาดูด้วย วันนี้ขนาดเพิ่มมาอีกคนนึงยังดูไม่เรียบร้อยอีก จะมีมาตรการอะไรเพิ่มขึ้นมากกว่านี้อีกมั้ย เพราะนี่ถือว่าเขาเพิ่มมาตรการแล้วนะ ถ้าถามว่าควรทำอะไรมากกว่านี้

สำหรับผมมองว่าเป็นคุก?

ทนายแก้ว : ผมมองว่าเป็นความชุ่ย เป็นความเหลวแหลกของเจ้าหน้าที่ ที่ปล่อยปละละเลย

เมื่อก่อนเป็นข่าวแล้วก็จบ เงียบหายไป ก็ไม่รู้ว่าเขาโดนลงโทษยังไง เหมือนการเชือดไก่ให้ลิงดูไม่ได้เกิดขึ้น หลายคนเลยไม่ได้ตระหนักว่ามีสิ่งที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ ผมพูดเสมอว่าอาชีพอะไรก็ตามแต่ ที่ต้องมีความรับผิดชอบชีวิตเพื่อนมนุษย์ด้วยกันสำคัญมาก ๆ คนขับรถ คนขับเครื่องบิน เขามีชีวิตอยู่ข้างหลังที่ต้องดูแล คุณเป็นคนหลังพวงมาลัยต้องตรวจสอบให้ชัดเจน แล้วมันก็เกิดขึ้นอีกแล้ว มันเกิดขึ้นซ้ำซากเหลือเกิน โรงเรียนนี้แพงด้วย?

เมย์ : เป็นโรงเรียนเอกชนชื่อดังค่ะ

พยายามติดต่อไปที่กระทรวงศึกษา พยายามขอโฟนอิน พยายามสอบถามจะเอายังไง คนที่เกี่ยวข้องก็ใบ้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ไม่ได้แอ็กชั่นมั้ง ต้องรอให้โชว์ฝีมือถึงออกมาพูดกันได้ ซึ่งมีบางคนบอกว่ากระทรวงศึกษาไม่เกี่ยวกับโรงเรียนเอกชน เหมือนเขามีข้อตกลงอะไรเอาไว้สักอย่าง ติดต่อไปที่สมาคมโรงเรียนเอกชน ก็บอกขอประชุมก่อน มันยากมากเลยเหรอ กับการที่เด็กคนนึงไปตายในรถโรงเรียนเอกชน ต้องประชุมเหรอ ต้องมีนโยบายเร่งด่วนหรือเปล่า?

ทนายแก้ว : โดยเฉพาะเจ้าของโรงเรียน ควรมีการนำภาพกล้องวงจรปิดต่างๆ มาให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณป้าเห็น เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ เขามีมาบ้างมั้ย

เมย์ : ยังไม่มีการติดต่อเลยค่ะ

อ้อม : ไม่มีการติดต่อ ไม่มีการโทรหาคุณพ่อคุณแม่ ไม่ได้โทรเลย

ทนายแก้ว : คงคิดแต่จะตั้งรับอย่างเดียว

มีการถามเรื่องกล้องวงจรปิดมั้ย?

เมย์ : เราถามค่ะ เขาก็อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เหมือนเดิม ไม่ระบุเป็นตัวคนนะคะ เป็นคุณครูที่ยืนอยู่เต็มไปหมด น่าจะทั้งโรงเรียน เขาก็พูดเหมือนว่ามี แต่ต้องทำตามขั้นตอนไปโรงพักก่อน ไปแจ้งความก่อนอะไรก่อนค่ะ

ตอนที่มาคุยกัน มีใครมาคุยบ้าง?

ทัช : มีครูมา 3 คน

เมย์ : คนนึงคุณแม่ไม่รู้จัก ส่วนอีกสองคน คนนึงเป็นคุณครูบุญลือ คุณครูขับรถ แล้วก็ครูประจำชั้น ส่วนครูพี่เลี้ยงไม่ได้มา ไปเจอครูพี่เลี้ยงที่โรงเรียน ที่เกิดเหตุเลย

ถามมั้ยว่าทำไมลูกไม่ได้ไปเรียน ครูประจำชั้นไม่มาถาม?

เมย์ : เขาอ้างว่าลูกหนูหยุดโรงเรียนบ่อย แต่หนูมองว่ามันไม่ถูกต้อง ทุกครั้งที่หยุดหนูจะมีเหตุผลบอกเขา เราต้องลาเพราะลูกสาวค่อนข้างซีเรียส เขากลัวคุณครูดุมาก เขาบอกว่าแม่ลาหรือยัง บางครั้งก็ลาตั้งแต่ตอนกลางคืนเลย บางครั้งช่วงเช้าสายหน่อยก็ไม่เกิน 10 โมงตลอด

จะมาอ้างว่าหยุดบ่อย แต่ทุกครั้งที่หยุดแม่เขาบอกทุกครั้ง ถ้าไม่บอกคุณก็ต้องสงสัยหรือเปล่า โรงเรียนเอกชนบางที่ที่เขาดูแลกันดีๆ เด็กไม่มาเขาเช็กเลยนะ ส่งอีเมล์บอกพ่อแม่ว่าลูกขาด นี่คืออะไร?

เมย์ : เราส่งลูกเราไปเรียนโรงเรียนเอกชน เพื่อให้เขาได้ไปรับสังคมดี ๆ ได้เรียนห้องเรียนดี ๆ มีห้องปรับอากาศ มีคุณครูที่ดูแลใส่ใจเขา เราไว้ใจโรงเรียนมากว่าเขาต้องดูแลลูกเราอย่างดี แต่ตอนนี้ความรู้สึกคือโรงเรียนรัฐบาลบางที่ยังดูแลดีกว่ามาก และใส่ใจกว่ามาก

เห็นบอกว่ามีเรื่องบุคคลท่านนึงที่มาแสดงตัว คือใคร?

ทัช : น่าจะตร.ท่านนึง เขามาอยู่ที่โรงเรียน ระหว่างคุณพ่อเดินทางไปถึงที่เกิดเหตุ เพื่อไปหาน้อง

เขามาทำไม?

ทัช : เหมือนมาคุย และบอกความเห็นใจ พยายามปลอบเรา

มาในนามใคร?

ทัช : เขาไม่ได้อ้างตัว และไม่ได้ใส่ชุดมา แต่เรารู้ว่าเป็นตร. ผมเคยติดต่อเรื่องคดีความ เคยเจอเขา

ใครเชิญเขามา?

ทัช : อันนี้ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าทางโรงเรียนเชิญมาหรือเปล่า

ทนายแก้ว : มีการพูดคุยประนีประนอมกับคุณมั้ย

ทัช : ไม่มีครับ

เมย์ : เขามาก่อนเราอีกค่ะ แล้วไปอยู่ในกลุ่มครู

ทัช : เขาบอกว่าเขาเข้าใจ ให้ทำใจดีๆ พยายามปลอบใจ ไม่ใช่ผู้ปกครองในโรงเรียน

โรงเรียนเรียกมาเหรอ เป็นคนกลางไกล่เกลี่ยใช่มั้ย?

ทัช : น่าจะประมาณนั้น เอามาไกล่เกลี่ย

ไกล่เกลี่ยอะไร?

ทนายแก้ว : แสดงให้เห็นว่าเขามีของหรือเปล่า คุณเห็นแล้วรู้สึกยังไง เหมือนเอามาข่มๆ คุณหน่อยมั้ย

ทัช : เขาไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นตร. แต่ผมว่าไม่แฟร์ เขาน่าจะแจกแจงสื่อสารอะไรให้ชัดเจนกว่านี้

แนะนำอะไรได้บ้าง แม่ติดใจหลายอย่าง กระจกใส ทำไมไม่มีคนเห็นเด็ก กล้องวงจรปิดก็อ้ำๆ อึ้งๆ ประตูก็ไม่ได้ล็อกไว้ น้องจะ 8 ขวบก็เปิดประตูได้แล้วล่ะ เอาตรงๆ ประตูรถตู้หนักมั้ย?

เมย์ : ต่อให้ประตูข้างน้องเปิดไม่ไหว ด้วยอาจจะร้อนหรือหมดแรง แต่น้องก็ต้องปีนไปเปิดประตูข้างหน้าได้ เพราะประตูข้างหน้าเปิดง่าย นี่คือสิ่งที่สงสัย

เรื่องครูประจำชั้นที่อยู่ดีๆ บอกว่าลูกคุณลาบ่อยเลยไม่ได้โทรมาถาม มันใช่เรื่องเหรอ?

เมย์ : มันไม่ควรออกจากปากของคนที่เป็นครูจริง ๆ ค่ะ ไม่ควรออกจากปากเลย คนที่เป็นครูต้องอบรมมาเยอะ ต้องเรียนมาเยอะ กว่าจะได้เป็นครู เราไว้ใจให้เขาดูแลลูกเราแล้ว เขาก็ต้องดูแลให้ดีที่สุด แต่เขากลับใช้คำพูดที่ไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้ หนูก็รับไม่ได้ค่ะ

นพ.วีระศักดิ์ : กรณีนี้ตามที่ญาติสงสัย ผมว่าไม่ยากที่จะตอบเพราะมีข้อมูลอยู่แล้ว แต่ขณะเดียวกัน ตอนนี้แน่นอนว่าเรื่องความประมาทมันชัดเจนเลยว่าทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ แต่จะมีมากกว่านี้หรือไม่เดี๋ยวรอผลอีกนิดนึง ข้อที่สงสัยเชื่อว่าตอบได้ทั้งหมด และทำให้กรณีแบบนี้สบายใจมากขึ้น ในเรื่องของการแก้ไข

มีสายโทรศัพท์เข้ามา ดร.ศุภเสฎฐ์ : คณาคุณ นายกสมาคมโรงเรียนเอกชน เรื่องนี้เอาไงดี มันเกิดขึ้นบ่อยครั้ง?

ดร.ศุภเสฎฐ์ : ตอนนี้มีการกำชับให้โรงเรียนเอกชนเร่งมาตรการควบคุมดูแลเรื่องรถรับส่ง เรื่องเกิดปัญหาตั้งแต่รถเองหรือครูประจำชั้นที่ไม่ได้ติดตามเด็กว่ามาโรงเรียนหรือยัง ทำให้เด็กไปอยู่ในรถ เหมือนล้อมคอก แต่ก็ย้ำชัดไปอีกครั้งนึง

จะมีบทลงโทษคุณครูคนนี้มั้ย?

ดร.ศุภเสฎฐ์ : ส่วนคดีความก็ว่ากันไปตามกฎหมาย ส่วนพระราชบัญญัติโรงเรียนเอกชนก็ต้องไปดูวินัย มารยาท เรื่องการทำผิดกฎระเบียบ กำลังดำเนินการเข้าไปสอบสวน ผ่านทางศึกษาธิการจ.ชลบุรี ที่จะเข้าไปดำเนินการตรงนี้

ถ้าเรื่องอาญาว่าไปตามอาญา วินัยก็อีกเรื่องนึง จะมีมาตรการอะไรล้อมคอก เพราะเกิดขึ้นบ่อยครั้งมาก จะทำยังไงไม่ให้เกิดแบบนี้อีก?

ดร.ศุภเสฎฐ์ : ตอนนี้หลายโรงเรียนก็ได้ทำมาตรการไปแล้ว เรื่องรถก็มีการซักซ้อม ฝึกซ้อมเด็กทั้งหมดแล้ว เพียงแต่มาตรการอีกอย่าง คือครูประจำชั้นไม่ได้เช็กชื่อเด็ก เด็กมาหรือไม่มา ต้องรีบติดต่อสอบถามผู้ปกครอง ตรงนี้เป็นข้อบกพร่อง กำลังหาทางให้โรงเรียนเร่งมาตรการตรงนี้ให้มากขึ้น ต่อไปถ้าไม่มาโรงเรียนก็ต้องรู้แล้วว่าไม่มาเพราะสาเหตุอะไร ยิ่งมีรถรับส่งยิ่งต้องตามเลย

ครูประจำชั้นบอกว่าเด็กลาบ่อย?

ดร.ศุภเสฎฐ์ : ก็นี่แหละครับ ต้องไปดูวินัยครูประจำชั้น ว่าผิดจรรยาบรรณมารยาทครูหรือเปล่า ถ้าผิดก็อาจต้องพักใช้ใบอนุญาตและไม่ได้ทำการสอนต่อ

ไล่ออกเลยใช่มั้ย?

ดร.ศุภเสฎฐ์ : ครับ คงถึงขนาดนั้นแหละครับ เดี๋ยวก็จะรายงานให้ทราบความคืบหน้าอีกทีครับ

ฝากทนายแก้วดูเรื่องนี้ ค่าใช้จ่าย ค่าเดินทางเดี๋ยวผมออกเอง มีอะไรมาบอกผม จะได้เข้าไปพูดคุยกัน?

เมย์ : ขอบคุณพี่หนุ่มค่ะ

แค่ครูพี่เลี้ยงที่อยู่บนรถ หันไปดูแค่นี้ คุณไม่ตายหรอก คนอื่นก็จะไม่ตายด้วย สักนิดเดียว ไม่ใช่ถึงที่จอดรถแล้วลงไป พอเถอะวิธีการแบบนี้ คุณเป็นครูทำแบบนี้ไม่ได้ เด็กอยู่ภายใต้การปกครองของคุณ ฝากด้วยจริงๆ แล้วเรื่องนี้อาจถึงที่สุดติดคุกติดตะรางแน่ๆ ฝากทนายแก้วตามเรื่องนี้ด้วยนะครับ?

ทนายแก้ว : ยินดีครับ